رمزگشایی متن ۲۰۰۰ ساله پاپیروس سوخته با هوش مصنوعی
هوش مصنوعی با رمزگشایی از محتوای نوشتههای یونانی درون طومار سوختهای که ۲۰۰۰ سال پیش در اثر فوران کوه وزوویوس مدفون شده بود، کمک بزرگی به حل یکی از بزرگترین معماهای باستانشناسی کرد.
برندگان مسابقهای به نام چالش وزوویوس (Vesuvius) الگوریتمهای یادگیری ماشینی خود را روی اسکنی از نسخه طومار لوله شده پاپیروس آموزش دادند و از یک اثر فلسفی ناشناخته که درباره حواس و لذت بحث میکرد، پردهبرداری کردند.
این شاهکار راه را برای روشهای هوش مصنوعی (AI) هموار میکند تا سایر طومارها را به طور کامل رمزگشایی کنند که به گفته محققان میتواند پیامدهای متحولکنندهای برای درک ما از دنیای باستانی داشته باشد. این دستاورد، طوفانی در جهان مطالعات باستانی به پا کرده است.
کنت لاپاتین (Kenneth Lapatin)، متصدی آثار باستانی در موزه جی پل گتی در لس آنجلس، کالیفرنیا که در این مسابقه شرکت نداشت، میگوید: این چیزی است که من همیشه فکر میکردم رؤیایی است که به حقیقت میپیوندد. متن رمزگشایی شده منابع لذت از جمله موسیقی، طعم گیاه کپر و رنگ بنفش را مورد بحث قرار میدهد.
باب فاولر (Bob Fowler) در دانشگاه بریستول، بریتانیا و یکی از داوران جایزه، میگوید: این یک لحظه تاریخی است. سه دانش آموز از مصر، سوئیس و ایالات متحده که متن را رمزگشایی کردند، یک جایزه بزرگ ۷۰۰ هزار دلاری مشترک دریافت میکنند.
ماموریت بیست ساله
طی قرنها پس از کشف طومارها، بسیاری از مردم سعی کردهاند آنها را باز کنند و برخی را از بین ببرند و برخی را تکه تکه کردند. پاپیروس شناسها هنوز در حال کار برای رمزگشایی و پیوند متنهای تکهتکه شده هستند. اما تکهها در بدترین شرایط به صورت دست نخورده باقی ماندند و احتمالا به ۲۸۰ طومار کامل تبدیل شدند. آنها بیشتر در کتابخانه ملی ناپل، ایتالیا و تعدادی در پاریس، لندن و آکسفورد، بریتانیا نگهداری میشوند.
برنت سیلز (Brent Seales)، دانشمند رایانه در دانشگاه کنتاکی، لکسینگتون و یکی از بنیانگذاران جایزه نزدیک به ۲۰ سال است که سعی کرده این متون پنهان را رمزگشایی کند. تیم او نرمافزاری را برای باز کردن مجازی سطوح پاپیروسهای لوله شده با استفاده از تصاویر توموگرافی کامپیوتری سهبعدی (CT) توسعه دادند. در سال ۲۰۱۹، او دو طومار را از مؤسسه فرانسه در پاریس به شتابدهنده ذرات منبع نور الماس در نزدیکی آکسفورد برد تا اسکنهایی با وضوح بالا انجام دهد.
با این حال، نقشهبرداری از سطوح زمانبر بود و جوهر مبتنی بر کربن مورد استفاده برای نوشتن طومارها، چگالی مشابه پاپیروس در سیتیاسکن داشت و بنابراین تمایز در تصویربرداری غیرممکن بود.
نات فریدمن (Nat Friedman)، کارآفرین سیلیکونولی که پس از تماشای سخنرانی سیلز به صورت آنلاین، شیفته طومارهای هرکولانیوم شده بود، به سیلز مراجعه کرد. فریدمن پیشنهاد داد که چالشی برگزار کنند. او ۱۲۵ هزار دلار برای راهاندازی این تلاش اهدا کرد و سیلز نرمافزار خود را همراه با اسکنهای با وضوح بالا منتشر کرد. این تیم چالش خود را در ماه مارس سال ۲۰۲۳ آغاز کردند و جایزه بزرگی را برای خواندن چهار قسمت که هر کدام دستکم ۱۴۰ کاراکتر دارند، تا پایان سال تعیین کردند.
فریدمن میگوید: کلید موفقیت این مسابقه «ترکیبی از رقابت و همکاری» بود. جوایز کوچکتری در طول مسیر برای ایجاد انگیزه برای پیشرفت اعطا میشد و کد یادگیری ماشینی برنده در هر مرحله منتشر میشد تا جامعه شرکتکنندگان را هم «سطحتر» کند تا شرکتکنندگان بتوانند پیشرفتهای همدیگر را تقویت کنند.
رنگ بنفش
کد آنها در کمتر از سه ماه برای شرکتکنندگان منتشر شد تا قبل از پایان مهلت دریافت جایزه نهایی در ۳۱ دسامبر، میزان رمزگشایی خود را افزایش دهند.
فریدمن میگوید: ما نگران بودیم. اما در هفته پایانی این مسابقه ۱۸ نسخه ارسالی دریافت کرد. هیات داوران فنی کد شرکت کنندگان را بررسی کردند، سپس ۱۲ مورد ارسالی را به کمیتهای از پاپیروسشناسها ارسال کردند که متن را رونویسی کردند و هر ورودی را از نظر خوانایی ارزیابی کردند. فقط یک نفر به طور کامل معیارهای جایزه را داشت. گروهی که توسط فاریتور و نادر تشکیل شده بود، همراه با جولیان شیلیگر (Julian Schilliger)، دانشجوی سوئیسی رباتیک در مؤسسه فدرال فناوری سوئیس زوریخ.
فدریکا نیکولاردی (Federica Nicolardi)، پاپیروسشناس و داور در دانشگاه ناپل فدریکو دوم، میگوید: نتایج «باورنکردنی» هستند. همه ما از تصاویری که آنها نشان میدادند، کاملا شگفت زده شدیم. او و همکارانش اکنون برای تجزیه و تحلیل متن رمزگشایی شده مسابقه میدهند.
مرحله بعدی رمزگشایی کل یک اثر است. فریدمن مجموعه جدیدی از جوایز چالش وزوویوس برای سال ۲۰۲۴ را با هدف خواندن ۸۵ درصد از یک طومار تا پایان سال اعلام کرده است. اما در این بین، او میگوید که رسیدن به این نقطه مثل یک معجزه است.
نظر شما