گونه ما انسان‌ها آیا هنوز در حال تکامل‌اند؟
اغلب تصور می‌شود که انسان‌های امروزی دیگر تکامل را تجربه نمی‌کنند اما اکنون اتفاق نظر بزرگی میان دانشمندان وجود دارد که تکامل هنوز بر گونه انسان تاثیرگذار است و این فرایند حتی سریع‌تر از گذشته روی می‌دهد.
به گزارش نیوزویک، در حالی که به نظر می رسد اکنون نوآوری های فرهنگی و فناوری محرک های اصلی تطبیق‌پذیری برای انسان های امروز باشند اما این جایگزین تطبیق‌پذیری بیولوژیک نشده است.
«مایکل گراناتوسکی» بیومکانیست تکاملی از موسسه فناوری نیویورک به نیوزویک گفت: گمان نمی کنم این سوال که آیا انسان ها هنوز در حال تکامل هستند، بطور کامل توسط عموم مردم درک شود. ادراکات موجود از تکامل دربردارنده عبارت «بقای مناسب‌ترین‌ها» است که بطور خودکار یادآور نبردهایی برای یافتن جفت یا نجات گروهی از حیوانات از شرایطی دشوار است.
وی افزود: با این تصورات قابل درک است که برخی گمان کنند انسان های امروز دیگر تحت فشارهای گزینشی قرار ندارند. اما تکامل به سادگی به معنی تغییر در ذخیره ژنی یک جمعیت با گذر نسل‌ها است. با این تعریف کلی گمان نمی کنم بحث زیادی در بین بیولوژیست‌های تکاملی در این خصوص وجود داشته باشد که انسان ها هنوز در حال تکامل هستند.
از یک منظر ژنتیکی، تکامل به عنوان تغییر در تناوب برخی ژن‌های خاص در گذر زمان تعریف می شود. جمعیت ها از دو طریق اصلی تکامل پیدا می کنند؛ پراکندگی ژنتیکی و انتخاب طبیعی. پراکندگی ژنتیکی اشاره به نوسانات تصادفی در تناوب برخی ژن های خاص در بین نسل ها دارد. از سوی دیگر، انتخاب طبیعی که مردم بیشتر با آن آشنا هستند زمانی روی می دهد که یک گونه ژنتیک برای افراد حامل آن یک مزیت تولیدمثلی ایجاد می کند. تغییرات در تناوب ژنتیکی به علت انتخاب طبیعی، تصادفی نیستند.
جمعیت انسان ها اکنون از ۸ میلیارد نفر فراتر رفته است و در چنین جمعیتی پراکندگی ژنتیکی باید بسیار کوچک و قابل اغماض باشد اما در واقعیت اینطور است که انسان ها به گروه های بسیار کوچکتری تقسیم می شوند که زوج‌های خود را از میان آنها انتخاب می کنند. به گفته محققان، این بدان معنا است که در عمل، تکامل در گروه های بسیار کوچکتر روی می دهد و پراکندگی ژنتیک هنوز عمل می کند.
به همین شکل انتخاب طبیعی نیز هنوز عمل می کند هر چند عوامل محرک اکنون نسبت به هزاران سال پیش زمانی که انسان ها به شکل شکارچی و جمع آوری کننده زندگی می‌کردند متفاوت هستند. به عنوان مثال، دسترسی به مقوله هایی مثل بهداشت و درمان و کنترل موالید در میان جمعیت های انسانی متفاوت است و این بدان معنا است که نرخ انسان هایی که تا سن خاصی بقا دارند نیز متفاوت خواهد بود.
چند مثال مشخص از تکامل در میان انسان های امروزی وجود دارد. برای مثال، اندازه مغز ما در حال تکامل است و آنها در حقیقت در مدت ۱۰ هزار سال گذشته از زمان زندگی در تمدن‌ها کوچکتر شده اند. مغزها اکنون حتی از زمان یونانی‌ها یا رومی‌ها هم کوچکتر شده اند.
نظر شما