بوسیدن دهان نوزاد ۲ روزه و یک زندگی که خراب شد

برلین هشت ساله، زمانی که به دنیا آمد نوزادی سالم و شاد بود، اما تنها زمانی که 2 روز از تولدش گذشته بود یکی از آشنایان خانواده در مهمانی تولد دهان او را بوسید.

پس از این اتفاق، نوزاد به شدت ناخوش شد. در ادامه مشخص شد فردی که او را بوسیده  تبخال  داشته است و همین امر جرقه ابتلای برلین به بیماری انسفالیت هرپس سیمپلکس را زده است.

از آنجایی که سیستم ایمنی برلین در آن زمان به طور کامل توسعه نیافته بود، این ویروس با گسترش  انسفالیت  یا التهاب مغزی باعث آسیب به مغز وی شد.

مادر این کودک در مورد برلین و تجربه‌ ای که منجر به ناتوانی‌ او شد، توضیح می دهد: «وقتی والدین از شما می خواهند که فرزندشان را نبوسید، این درخواست یقینا علتی منطقی و قطعی دارد. برلین کاملا سالم به دنیا آمد و حال وی خوب بود. اما زمانی که تنها 2 روز سن داشت، شخصی از دیدن او چنان هیجان زده شد که دهانش را بوسید و دو هفته بعد از این اتفاق تشنج ها آغاز شدند.»

این تشنج ها به همراه انسفالیت هرپس سیمپلکس (HSE) باعث "آسیب مغزی زیادی" برای برلین شدند. گفتنی است که بیماری مذکور بسیار نادر است و از هر 500000 نفر در سال فقط یک نفر به آن مبتلا می شود.

در جای دیگری از مصاحبه، مادر برلین فاش کرد که 60 درصد از قسمت چپ مغز این دختر جوان آسیب دیده است، در مقایسه با آسیب 10 درصدی سمت راست.

در حالی که برلین با توجه به میزان آسیب مغزی خود بهتر از حد انتظار پزشکان عمل می کند، اما متاسفانه انتظار نمی رود که بتواند تا دوران بزرگسالی به حیات خود ادامه دهد.

انسفالیت هرپس سیمپلکس چیست؟

به گزارش  سازمان ملی اختلالات نادر آمریکا ، انسفالیت هرپس سیمپلکس (HSE) یک اختلال عصبی نادر است که با التهاب مغز (انسفالیت) مشخص می شود. علائم شایع شامل سردرد، تب، خواب آلودگی، بیش فعالی و/یا ضعف عمومی هستند. این اختلال ممکن است علائمی مشابه نشانه های مرتبط با مننژیت داشته باشد، مانند سفت شدن گردن، تغییر رفلکس ها، گیجی و/یا ناهنجاری های گفتاری. ضایعات پوستی معمولا در ارتباط با انسفالیت هرپس سیمپلکس رویت نمی شوند. این بیماری توسط ویروسی به نام ویروس هرپس سیمپلکس (HSV) ایجاد می شود.

عناوین مترادف

- انسفالیت هرپسی

- انسفالیت ساقه مغز هرپسی

- مننژوانسفالیت هرپسی

- HSE 

علائم و نشانه ها

علائم مرتبط با انسفالیت هرپس سیمپلکس معمولا طی چند روز و اغلب بدون هشدار ظاهر می شوند. علائم اولیه شامل سردرد، تب و تشنج هستند. در ادامه احتمال دارد بیمار با علائم دیگری نظیر خواب‌ آلودگی همراه با ضعف عمومی (بی‌ حالی) و گیجی نیز رو به رو شود.

پس از ظاهر شدن علائم اولیه، افراد مبتلا ممکن است دچار ناهنجاری‌ های گفتاری مانند کاهش توانایی در برقراری ارتباط از طریق گفتار و/یا نوشتن، فقدان حس بویایی و از دست دادن حافظه شوند. در برخی موارد، تغییرات رفتاری مانند بیش فعالی یا دوره های روان پریشی نیز رخ می دهند.

افراد مبتلا به انسفالیت هرپس سیمپلکس ممکن است علائم شدیدتری از جمله از دست دادن هوشیاری، توهم و فلج نسبی را هم تجربه کنند. در برخی موارد نادر، انسفالیت هرپس سیمپلکس می تواند بر غشای غنی از اعصاب پوشاننده چشم (شبکیه) تاثیر بگذارد و در نتیجه التهاب شبکیه (رتینیت) ایجاد کند.

علل

انسفالیت هرپس سیمپلکس عارضه عفونت با  ویروس هرپس سیمپلکس  است. در بیشتر موارد، این اختلال ناشی از ویروس هرپس سیمپلکس نوع I (به اختصار HSV-I) است. در موارد نادر و غالبا در نوزادان، این اختلال توسط ویروس هرپس سیمپلکس نوع II (به اختصار HSV-II) ایجاد می شود.

عفونت هرپس سیمپلکس یک بیماری حاد ویروسی است که معمولا از فردی به فرد دیگر منتقل می شود. این بیماری با تاول های کوچک پر از مایع که روی لب ها یا اندام تناسلی ظاهر شده و اغلب با تب همراه هستند، مشخص می شود. انسفالیت هرپس سیمپلکس به ندرت همراه با ضایعات دهانی یا تناسلی رخ می دهد. ویروس تبخال ممکن است بلافاصله فعال شود یا در حالت غیرفعال (خفته یا نهفته) در بدن باقی بماند. پس از فعال شدن، ویروس ممکن است غیرفعال شود و دوباره عود کند و فعال شود.

علائم مرتبط با انسفالیت هرپس سیمپلکس ممکن است به دلیل انحطاط بافت همراه با خونریزی (نکروز هموراژیک) لوب تمپورال نیمکره مغز رخ دهند.

جمعیت های آسیب پذیر

انسفالیت هرپس سیمپلکس معمولا در اوایل کودکی یا بزرگسالی رخ می دهد و مردان و زنان را به تعداد مساوی درگیر می سازد. این اختلال شایع ترین شکل انسفالیت حاد در آمریکا است و تقریبا 2000 مورد ابتلا در سال را به خود اختصاص می دهد. این بیماری 10 درصد از کل موارد انسفالیت در آمریکا در سال را شامل می شود.

تشخیص

تشخیص انسفالیت هرپس سیمپلکس ایدیوپاتیک بر اساس شرح حال دقیق بیمار، ارزیابی بالینی کامل، شناسایی علائم کلاسیک و انواع آزمایشات تخصصی انجام می شود. این آزمایش ها شامل واکنش زنجیره ای پلیمراز (PCR) در مایع مغزی نخاعی (CSF) است که ممکن است عفونت CSF با ویروس هرپس سیمپلکس را تایید کند. در برخی موارد، تکنیک‌ های تصویربرداری پیشرفته مانند MRI نیز می‌ توانند در تشخیص انسفالیت هرپس سیمپلکس مفید باشند.

درمان

درمان سریع افراد مبتلا به  انسفالیت هرپس سیمپلکس  بسیار مهم است چرا که کارایی گزینه های درمانی را بهبود می بخشد.

درمان با داروی ضد ویروس آسیکلوویر منتج به بهبود چشمگیر علائم در اکثر افراد مبتلا به انسفالیت هرپس سیمپلکس شده است. البته گفتنی است که تمام داروهای مورد استفاده در درمان این بیماری نیازمند تجویز توسط پزشک متخصص هستند.

یکی دیگر از داروهای ضد ویروسی که برای درمان انسفالیت هرپس سیمپلکس کاربرد دارد، ویدارابین است. با این حال، درمان ضد ویروسی ممکن است برای افراد مبتلا در مراحل پیشرفته عفونت مفید نباشد. درمان ضد ویروسی باید به محض مشکوک شدن به انسفالیت هرپس سیمپلکس شروع شود.

تشنج‌ هایی که اغلب با انسفالیت هرپس سیمپلکس همراه هستند، ممکن است با داروهایی که تشنج را کاهش می‌ دهند، پیشگیری یا سرکوب می‌ کنند، درمان‌ شوند.