دقت بیش از ۹۶ درصدی یک حسگر زیستی در تشخیص سیگنال‌های عصبی مغز
یک حسگر مغزی بسیار کوچک که توسط شرکت جورجیا تک توسعه یافته است از ریزسوزن‌ها استفاده می‌کند تا به فرد پوشنده متصل بماند و نیاز به ژل‌های رسانا را از بین می‌برد.
محققان مؤسسه فناوری جورجیا یک حسگر میکروسکوپی مغز را توسعه داده‌اند که به قدری کوچک است که می‌تواند در فاصله کم بین فولیکول‌های مو زیر پوست سر قرار بگیرد. این حسگر به قدری ظریف است که قابل تشخیص نیست و به قدری کوچک است که می‌توان آن را تمام روز به راحتی پوشید.
به نقل از آی‌ای، حسگرهای مغزی سیگنال‌های بسیار دقیقی را فراهم می‌کنند و به مغز اجازه می‌دهند که مستقیما با دستگاه‌هایی همچون رایانه، عینک‌های واقعیت افزوده یا اندام‌های رباتیک ارتباط برقرار کند. این بخشی از آن چیزی است که تحت عنوان رابط مغز و رایانه شناخته می‌شود. تا به امروز سیگنال‌های مغزی به طور معمول با روش‌های غیر تهاجمی و با قرار دادن الکترودها روی پوست سر انسان دریافت می‌شدند و برای بهبود کیفیت داده از ژل رسانا استفاده می‌شود.
در حالی که روش‌های تهاجمی‌تری نیز برای دریافت سیگنال‌های مغزی وجود دارد مشابه ایمپلنت‌های مغزی، مطالعات انجام شده توسط مرکز فناوری جورجیا با هدف ساخت حسگرهایی که به سادگی در جای خود قرار می‌گیرند و به صورت قابل اطمینانی تولید می‌شوند، انجام می‌گیرد.
حسگری که با دقت بیش از ۹۶ درصد سیگنال‌های عصبی را دسته‌بندی می‌کند
حسگر تولید شده توسط جورجیا تک از ریزسوزن‌های بسیار کوچک بهره می‌گیرد که برای مصرف‌کنندگان نامحسوس هستند. این حسگرها بی‌سیم نیز بوده و نیاز به ژل رسانا را از بین می‌برند.
ترکیب این عوامل باعث می‌شود که حسگرها در تمام طول روز در جای خود باقی بمانند حتی اگر کاربر شروع به راه رفتن، دویدن یا اجرای دیگر کارهای روزمره باشد. به همین دلیل این حسگر می‌تواند به سیگنال‌های مغزی نزدیک‌تر شود و داده‌های پاک‌تر و دقیق‌تری دریافت کند.
هنگامی که این حسگر آزمایش شد با موفقیت توانست با دقت بیش از ۹۶ درصد سیگنال‌های عصبی را که نشان دهنده جسمی بودند که کاربر در محیط روی آن تمرکز کرده بود، ثبت و دسته‌بندی کند.
به گفته محققان، این حسگر جدید کاربردهای مهمی در دنیای واقعی و از همه مهم‌تر در سیستم بهداشت و درمان خواهد داشت. این دستگاه می‌تواند برای مثال، به افراد دارای ناتوانی کمک کند که اعضای مصنوعی خود را کنترل کنند یا به برقرای ارتباط بپردازند. این حسگر همچنین ممکن است در بخش فناوری مصرف کننده مانند عینک‌های هوشمند، تلفن‌های همراه هندزفری و کنترل‌های رایانه مورد استفاده قرار بگیرد.
سایر کاربردهای آن بازارهای واقعیت افزوده و مجازی است که می‌تواند تجربه‌ای عمیق‌تر و ادراکی ایجاد کند. این حسگر همچنین می‌تواند برای توان‌بخشی کارآمد باشد برای مثال می‌تواند به ارائه نظر در مورد سکته یا آسیب‌دیدگی بپردازد.
هونگ یئو (Hong Yeo) استاد مؤسسه جورجیا تک می‌گوید: من این مطالعه را شروع کردم، زیرا هدف من توسعه یک حسگر جدید بود. من تجربه‌ای در زمینه رابط‌های مغز و رایانه و الکترودهای انعطاف‌پذیر کف سر در گذشته داشتم.
اگر بتوانیم کمی به داخل پوست نفوذ کنیم و از موها با کوچک‌تر کردن حسگر دوری کنیم، می‌توانیم به طور قابل توجهی کیفیت داده را با نزدیک‌تر شدن به منبع سیگنال‌ها و کاهش نویزهای ناخواسته بهبود بخشیم.
نظر شما