یک محلول نمکی آتشفشانی که دارای گنجینه‌هایی از مواد معدنی مهم است
آنچه به عنوان «محلول نمک مذاب» شناخته می‌شود، یک ماده آتشفشانی غنی از مواد معدنی است که در زیر آتشفشان‌های فعال و خاموش جمع‌آوری می‌شود و ممکن است منبع غنی لیتیوم، مس و کبالت محلول باشد.
زمین شناسان معتقدند که «محلول نمک مذاب» یک ماده آتشفشانی غنی از مواد معدنی است که در زیر آتشفشان‌های فعال و خاموش جمع‌آوری می‌شود و ممکن است منبع غنی لیتیوم، مس و کبالت محلول باشد را می‌توان با انرژی زمین گرمایی استخراج کرد که برخی از دانشمندان را بر آن داشت تا آن را «معادن سبز» بنامند.
این گزارش توضیح می‌دهد که حفاری آتشفشان‌ها ممکن است از نقطه‌نظر فنی چالش‌هایی را ایجاد کند، اما این امکان نیز وجود دارد که استخراج آب نمک زیر آتشفشان‌ها، با گسترش عرضه مواد معدنی مهم و شکستن انحصاری که چین از آن برخوردار است، اهمیت استراتژیک ژئوپلیتیکی داشته باشد.
آتشفشان‌ها گاز‌هایی غنی از مواد معدنی را آزاد می‌کنند که به سطح زمین می‌رسند و با اوج گرفتنشان فشار کاهش می‌یابد، سپس گاز‌ها به شکل بخار و سپس محلول نمکی جدا شده تراک می‌یابد که باعث ایجاد معادن بزرگ می‌شود.
این «عدسی‌های نمکی مذاب» که به دلیل شکل متمایزشان به این اسم نامیده می‌شوند، بین دو تا چهار کیلومتر زیر سطح زمین قرار می‌گیرند.
جان بلاندی، دانشمند حوزه زمین شناسی، از دانشگاه آکسفورد، معتقد است که یک عدسی از این «سیال خام» که در طی ۱۰۰۰۰ سال شکل گرفته است، ممکن است حاوی ۱.۴ مگاتن مس باشد.
وی در پایان افزود که تعادل دقیق فلزات گرانبها، فلزات اساسی، لیتیوم و فلزات خاکی کمیاب در داخل آتشفشان به محل و نوع آتشفشان بستگی دارد.
او توضیح داد که نمونه‌های بخارات آتشفشانی جمع‌آوری‌شده توسط هواپیما‌های بدون سرنشین و جریان‌های آتشفشانی یا رسوب‌های سطحی می‌توانند نشانگر مواد معدنی باشند که احتمالاً در زیر آن وجود دارند.
این گزارش می‌افزاید که وجود فلزات در محلول نمکی باعث می‌شود در مقایسه با فلزات استخراج شده از زمین، نیاز به تصفیه و تولید ضایعات کمتری داشته باشد.
در این گزارش آمده است که استخراج سنتی مس ۹۹ درصد از سنگ‌های خرد شده را به عنوان زباله باقی می‌گذارد.
محلول‌های نمکی کم عمق در میادین نفتی نیز که از طریق اکتشاف نفت تولید می‌شوند مورد توجه تجاری قرار می‌گیرند.
چالش مهندسی در دسترسی به مواد معدنی موجود در آتشفشان‌ها با حفر چاه تا عمق ۴ کیلومتری در سنگ‌ها در دمای ۴۰۰ درجه سانتیگراد است، کما اینکه باید مانع از فروریزی چاه‌های حفاری شده و فرسایش آن به دلیل وجود مایعات به شدت اسیدی شد و از. رسوب کردن معادن قبل از استخراج جلوگیری نمود.
بر اساس این گزارش، این محلول آب نمک ممکن است حاوی مواد سمی مانند جیوه نیز باشد، که نشان می‌دهد کل طرح جسورانه و پرخطر است، اما با توجه به کاهش مواد معدنی مهم در فرآیند تبدیل انرژی در سراسر جهان، بازده مالی آن ممکن است بسیار زیاد باشد.
نظر شما